dag 39: Arzua - Pedrouzo 20 km
Door: René Stam
Blijf op de hoogte en volg René
04 Juni 2013 | Spanje, Pedrouzo
Vanochtend kon ik lekker uitslapen, want ik moest maar 20 km lopen. Maar de biologische wekker ging weer op tijd. Prima geslapen in de particuliere herberg ( Donqi Shot). Het was lang niet vol, om me heen waren de bedden leeg, niet erg, liever een leeg bed dan een potentiële snurker.
Rond half zeven maar uit bed gegaan: een banaantje genomen en nog een plakje cake (over van gisteren) en rond tien voor zeven de deur uit. Het was - in tegenstelling tot de ochtend ervoor - al licht en het pad liep spoedig weer door het bos. Wat een rust. Je kan merken dat het een stuk warmer is geworden overdag, de nachten zijn niet meer zo koud en na een half uur kan het fleeceshirt in de rugzak.
De route liep grootendeels door de eiken en eucalyptus bossen, licht stijgend en dalend, dat wel, maar minder heftig dan gisteren. Je komt nu dagelijks dezelfde mensen tegen. Dat komt omdat iedereen nu in dezelfde dorpen overnacht omdat in de dorpen waar je kunt overnachten er meer als voldoende plek is om te overnachten.
Daarna moet je weer 10 km. verder en met dit weer is dat erg zwaar. Om half negen de eerste stop met koffie en een chocoladebroodje. Effe de schoentjes uit en de kook effe van de voetjes. Je kijkt er vanop dat na anderhalf uur lopen je sokken al nat zijn, dus effe de voetjes in de lucht en de inlegzooltjes effe drogen in de zon. Rond half elf nog effe een koppie met een watertje.
Ondanks dat je in de schaduw loopt, ben je na een halfuur lopen al zo nat als een dweil van het zweet. Ik zal deze routes gaan missen door het bos, de rust, ondanks dat je hier op het drukste deel van de camino loopt.
Rond half twaalf liep ik langs een kantoortje met tourist information. Ik effe naar binnen. De man achter de balie vroeg of hij een kamer voor mij kon boeken in Santiago voor morgen. Dat is wel goed, zei ik. Morgen komen al die zwervers tegelijk in Santiago aan en zijn de herbergen zo vol natuurlijk. Hij heeft een single kamer voor me geboekt in het oude centrum van de stad voor € 18,-- zonder douche en w.c. Hoef ik dat in ieder geval niet meer te regelen.
Ik was rond twaalf uur in Pedrouzo, in herberg Porta de Santiago. Keurige bedden, toiletten en douches en dat voor € 10,--. Morgenochtend rond kwart voor zes ga ik op pad om voor twaalf uur in Santiago aan te komen, want dan is de mis en wordt het wierookvat heen en weer geslingerd.
Het lijkt me een fantastische belevenis om dat een keer mee te maken. Tevens een weerzien van mensen die je onderweg al diverse keren bent tegengekomen.
De meeste die ik spreek zijn er helemaal klaar mee. De lichamelijke klachten worden alleen maar groter en het herstellend vermogen van het lichaam wordt op de proef gesteld. Ik vind het nog wel een uitdaging om er een weekje aan vast te wandelen, als het weer het toelaat.
Peregrino Frans, ik wil nog even reageren op je reactie van gisteren. Ik heb onlangs een paar nederlanders gesproken over mijn voeten. Ze hebben wel 3 keer gevraagd of ze mijn voeten mochten zien. Uiteindelijk heb ik gezegd, niet schrikken, het ziet er erger uit dan het is. Dat zulke mensen dat dan op hun weblog zetten is weer typisch nederlands. Ik ga er vanuit dat ze op hun weblog mij bedoelen.
Dat zij dan ook voor mij bepalen dat ik de hele dag vreselijke pijn moet hebben, is ook weer typisch nederlands. Ik heb een hoge pijngrens, des te grappiger is het dat er watjes zijn die denken dat ik pijn lijd, omdat ik ietwat mank loop, omdat ik een likdoorn heb, die ik soms wel en soms niet voel.
Ik ben namelijk geen andere mensen tegengekomen die in Lourdes zijn opgestapt. Dat zij tot de conclusie komen dat ik mijn voeten helemaal stuk gelopen heb, is mijns inziens een beetje simpel. Je voeten zien er na 6 weken wandelen niet meer zo uit als dat je begon, het is tenslotte geen strandvakantie... Maar om nou te zeggen dat ze stuk gelopen zijn, ik vind van niet. Als ik in die veertig dagen dat ik loop slechts 1 dag moest rusten om de voeten te laten herstellen, spreek ik niet van stuk gelopen voeten.
Maar het is en blijft wel natuurlijk een wedstrijd met jezelf en opgeven komt niet in mijn woordenboek voor Peregrino Frans.
Misschien waren zij onder dezelfde omstandigheden al lang gestopt, maar dat zegt meer over hen, dan over mij.
Morgen de finale!
Hasta Luego,
René
Rond half zeven maar uit bed gegaan: een banaantje genomen en nog een plakje cake (over van gisteren) en rond tien voor zeven de deur uit. Het was - in tegenstelling tot de ochtend ervoor - al licht en het pad liep spoedig weer door het bos. Wat een rust. Je kan merken dat het een stuk warmer is geworden overdag, de nachten zijn niet meer zo koud en na een half uur kan het fleeceshirt in de rugzak.
De route liep grootendeels door de eiken en eucalyptus bossen, licht stijgend en dalend, dat wel, maar minder heftig dan gisteren. Je komt nu dagelijks dezelfde mensen tegen. Dat komt omdat iedereen nu in dezelfde dorpen overnacht omdat in de dorpen waar je kunt overnachten er meer als voldoende plek is om te overnachten.
Daarna moet je weer 10 km. verder en met dit weer is dat erg zwaar. Om half negen de eerste stop met koffie en een chocoladebroodje. Effe de schoentjes uit en de kook effe van de voetjes. Je kijkt er vanop dat na anderhalf uur lopen je sokken al nat zijn, dus effe de voetjes in de lucht en de inlegzooltjes effe drogen in de zon. Rond half elf nog effe een koppie met een watertje.
Ondanks dat je in de schaduw loopt, ben je na een halfuur lopen al zo nat als een dweil van het zweet. Ik zal deze routes gaan missen door het bos, de rust, ondanks dat je hier op het drukste deel van de camino loopt.
Rond half twaalf liep ik langs een kantoortje met tourist information. Ik effe naar binnen. De man achter de balie vroeg of hij een kamer voor mij kon boeken in Santiago voor morgen. Dat is wel goed, zei ik. Morgen komen al die zwervers tegelijk in Santiago aan en zijn de herbergen zo vol natuurlijk. Hij heeft een single kamer voor me geboekt in het oude centrum van de stad voor € 18,-- zonder douche en w.c. Hoef ik dat in ieder geval niet meer te regelen.
Ik was rond twaalf uur in Pedrouzo, in herberg Porta de Santiago. Keurige bedden, toiletten en douches en dat voor € 10,--. Morgenochtend rond kwart voor zes ga ik op pad om voor twaalf uur in Santiago aan te komen, want dan is de mis en wordt het wierookvat heen en weer geslingerd.
Het lijkt me een fantastische belevenis om dat een keer mee te maken. Tevens een weerzien van mensen die je onderweg al diverse keren bent tegengekomen.
De meeste die ik spreek zijn er helemaal klaar mee. De lichamelijke klachten worden alleen maar groter en het herstellend vermogen van het lichaam wordt op de proef gesteld. Ik vind het nog wel een uitdaging om er een weekje aan vast te wandelen, als het weer het toelaat.
Peregrino Frans, ik wil nog even reageren op je reactie van gisteren. Ik heb onlangs een paar nederlanders gesproken over mijn voeten. Ze hebben wel 3 keer gevraagd of ze mijn voeten mochten zien. Uiteindelijk heb ik gezegd, niet schrikken, het ziet er erger uit dan het is. Dat zulke mensen dat dan op hun weblog zetten is weer typisch nederlands. Ik ga er vanuit dat ze op hun weblog mij bedoelen.
Dat zij dan ook voor mij bepalen dat ik de hele dag vreselijke pijn moet hebben, is ook weer typisch nederlands. Ik heb een hoge pijngrens, des te grappiger is het dat er watjes zijn die denken dat ik pijn lijd, omdat ik ietwat mank loop, omdat ik een likdoorn heb, die ik soms wel en soms niet voel.
Ik ben namelijk geen andere mensen tegengekomen die in Lourdes zijn opgestapt. Dat zij tot de conclusie komen dat ik mijn voeten helemaal stuk gelopen heb, is mijns inziens een beetje simpel. Je voeten zien er na 6 weken wandelen niet meer zo uit als dat je begon, het is tenslotte geen strandvakantie... Maar om nou te zeggen dat ze stuk gelopen zijn, ik vind van niet. Als ik in die veertig dagen dat ik loop slechts 1 dag moest rusten om de voeten te laten herstellen, spreek ik niet van stuk gelopen voeten.
Maar het is en blijft wel natuurlijk een wedstrijd met jezelf en opgeven komt niet in mijn woordenboek voor Peregrino Frans.
Misschien waren zij onder dezelfde omstandigheden al lang gestopt, maar dat zegt meer over hen, dan over mij.
Morgen de finale!
Hasta Luego,
René
-
04 Juni 2013 - 16:29
Linda Blom:
Hoi Rene,
Ik wil je een geweldige finaledag toewensen morgen!! Ga ervan genieten!
Jammer dat het er al weer op zit! je schrijft erg leuk en jou belevenissen zijn een vast onderdeel van de dag geworden! Ook nog heel veel succes met de laatse loodjes voordat je alles ritueel gaat verbranden :)
Tot snel!
Groetjes Linda -
04 Juni 2013 - 16:48
Liesbeth Wijnker:
Hoi Rene,
Het eind komt in zicht !!! Echt super zoals je het tot nu toe gedaan hebt.
Het lijkt me heel gaaf en bijzonder om dat wierookvat te zien zwaaien. Op tv is het al spectaculair, laat staan als je er bij mag zijn. Steek je nog een kaarsie voor ons op? Het kaarsengeld komen we brengen als je weer terug bent. :-)
Weet je waar ik me al een paar dagen over verbaas, dat je met zo weinig eten je wandeling start, een banaantje en een plakkie cake, dat is toch geen brandstof voor zo'n grote kerel als jij............
Je redt het er blijkbaar op, maar zoals ik je een beetje ken en mee maak vind ik het niet veel.Meestal ben jij degene die het meeste eet !!
Geniet nog van je laatste dagen in Spanje, en van alles wat je ziet en tegenkomt.
Daarna rustig weer een beetje "landen"want dat zal nog wel een tijdje duren.
Hou je goed en tot over een tijdje.
Groetjes van ons,
Liesbeth
-
04 Juni 2013 - 16:56
Nel Sepers:
Hoi Buur,
Je bent er bijna. Geweldig, wat een prestatie! Zo te lezen kan je er geen genoeg van krijgen. Het zal ook wel afkicken worden. Als we beiden weer thuis zijn moeten we onder het genot van borreltje maar bijpraten.
Ik heb net een hele tijd zitten lezen, was war op achter ivm geen internet.
Wij zijn in Krakau, prachtige stad met veel te zien, kerken in overvloed. Vandaag de zoutmijnen bezocht, heel bijzonder. 135 m onder de grond een complete kerk. Zeer indrukwekkend.
Het weer is nog steeds niet je dat. Niet meer zo koud, wel veel regen. De voorspellingen zijn wat beter. We zien wel heel veel.
Als je deze reactie lees heb de heilige mis wel te pakken.
Rene, geniet van je laatste week. We blijven je volgen.
Alvast een dikke zoen voor het halen van Santiago.
Groeten, de buren. -
04 Juni 2013 - 17:20
Marian En Piet:
Hoi Rene,
Wat een mooie foto´s heb je gemaakt, ik zag er een heel knappe vent bij met een woestijnpet op!
Morgen dus de etappe naar Santiago voor jou, ben benieuwd hoe je dat ervaart. Zal wel emotioneel zijn, schat ik zo in. Hopelijk is de ontvangst en de Mis onvergetelijk voor je;dat heb je zò verdiend.
Wij hebben een dag rust denken we hier in Sarria, alhoewel dat misschien te lang gaat duren.
Misschien lopen we morgen evengoed wel een stukje door.Voorlopig hebben we de hele middag in de tuin gezeten en zijn al lekker bruin, sommige delen komen niet in de zon,dat is jammer.
Een heel mooie dag gewenst morgen, we horen het wel weer hoe het was!
Groetjes en veel liefs van je wandelmaatjes door dik en dun: Marian en Piet -
04 Juni 2013 - 17:57
Guus:
Hoi Broer,
Succes morgen met de laatste ettappe en we zijn als familie heel trots dat je als eerste Stam, en waarschijnlijk voorlopig ook wel als laatste, deze monstertocht hebt volbracht.
Geniet van de laatste etappe en ik zie je volgende week weer.
Gr. Guus -
04 Juni 2013 - 20:31
Hanny:
Hoi René,
Jou "40-dagentijd" zit er bijna op! Geniet van je laatste dag op weg naar Santiago en geniet van alle indrukken en rituelen die op je afkomen bij jou aankomst daar, het eindpunt.....
Succes met de laatste kilometers, toi toi!
groetjes Hanny
-
04 Juni 2013 - 20:42
Kees En Thea:
Hoi Rene, nog een nachtje slapen en dan heb je je doel bereikt. Geniet ervan. We wensen je verder nog
een hele lekkere week, nog even bijkomen van alles en we zien elkaar weer snel.Liefs van ons.
-
04 Juni 2013 - 20:51
Christine:
Hallo Rene,
Je ruikt al bijna de stal dus het laatste stuk(je) zal je vast heel goed af gaan.
Het was nog al wat en toch zit het er zo maar weer op.
Geniet van de laatste kilometers en vooral van de aankomst in Santiago. Zal vast indrukwekkend zijn.
Dank voor je verhalen, mooi dat we op de zij-lijn mochten deelnemen aan jouw camino.
Groet van ons, Christine
-
04 Juni 2013 - 21:01
Ad En Marijke:
Hoi René,
Veel succes met de laatste etappe. Super hoe dit hebt weten te volbrengen.
Nog veel plezier de laatste week.
Groetjes Ad en Marijke -
04 Juni 2013 - 21:03
Fam. Soep.:
Hoi Rene,morgen de finale ,geniet van je laatste kilometers en we zien er naaruit dat je weer met je wandelvoetjes op WAARLANDSE bodem sta .TOI TOI TOI we zien je weer snel en zijn erg benieuwd naar je reisbelevenissen. Groeten ome Jan en tante Greetje. -
04 Juni 2013 - 21:15
Ton Kieftenburg:
René,
Wij wensen je morgen bij de intocht in SANTIAGO DE COMPOSTELLA heel veel plezier,geniet ervan dat je je doel heb bereikt, zal wel wat emoties oproepen.
Je caminomaatjes voor de laatste maal op deze trip zien etc.etc.
Ik doe het je niet na ook al ben ik net als jij een Boogschutter.
Toppie toppie.
groet Margreet en Ton -
04 Juni 2013 - 21:22
Gerard & Marga:
Hoi Rene,
Het laatste stuk, en dan heb je de hele tocht doorstaan , we nemen ons petje voor je af ,
geniet van je aankomst in Santiago en succes morgen met de "laatste " kilometers !
liefs van ons -
05 Juni 2013 - 13:35
Peregrinofrans:
¡Hola Peregrino René,
Je zit nu op een terras je welverdiende grande de cerveza te drinken. je hebt het gehaald:
CHAPEAU
Met je Compostolaat op zak kan je er niets meer gebeuren! Hoe was de 12.00 uur mis?
En het wederzien van allerlei mede-zwervers, waarmee je op dit prachtige pad (naar jezelf ?)
hebt gelopen, dat maakt het een Feest! En een prachtig zonnetje, onbewolkt. Wat kan een
Peregrino zich nog meer wensen? Nog 2 oorkondes (Muxia, Finisterre) ?
Carpe Diem, -
06 Juni 2013 - 11:23
Patrick Leijen:
Veilig ankommen?! Mooie tocht gehad en ervaring(en) rijker?!
Hoe is het met de blaren? Schoenzolen versleten?
Hier nu ook mooi weer, we treffen het eindelijk. :-)
Goede terugreis!
Patrick
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
