Dag 32 : Foncebadón - Ponferrada 30 km.
Door: René Stam
Blijf op de hoogte en volg René
28 Mei 2013 | Spanje, Ponferrada
Vanochtend om 6.10 opgestaan. Ik lag al een tijdje wakker en te wachten tot er iemand zou opstaan. Je mocht vanaf 6.00 uur de herberg verlaten, maar niemand stond op, dus toch maar als eerste opgestaan: rugzak ingepakt en op sokken weggeslopen.
Beneden de wandelschoenen aangetrokken en om 6.25 vertrokken. Nog even 2 banaantjes naar binnen gewerkt voor de nodige energie.
Er viel wat lichte sneeuw en regen: dus regenpak maar aangetrokken. De wereld was heel erg klein - het was mistig en ik moest nog 100 m. klimmen. Na een half uur was ik bij cruz de ferro. Ik was de eerste vanochtend die er langs kwam, denk ik. Even een fotootje gemaakt met mezelf erop zodat je kunt zien dat ik er echt geweest ben. Daarna weer snel door gelopen want het was er erg winderig en koud.
Een paar kilometer verderop begon het te sneeuwen. Het was rond 0 graden. De sneeuw bleef tweeëneenhalf uur liggen op de glazen van mijn leesbril. Ik leek wel een wandelende sneeuwpop.
Na cruz de ferro nog 50 m. klimmen tot 1.558 m. daarna dalen, soms over de weg maar een groot gedeelte door afschuwelijke keienbakken (zie foto). Ja buurvrouw, het is niet alleen in Tsjechië rotweer, soms ook in Spanje!
Gistermiddag was het nog prachtig weer en zonnig en een graad of 12, maar vanochtend was het dus helemaal niks...
Na 12 km kwam ik in El Achebo aan. Even koppie gedaan met een stokbroodje omelet: daar knap je van op. De kachel werd net aangestoken: heerlijk - even doorgewarmd. Die kleine dingetjes waardeer je als pelgrim: koppie koffie, broodje en een warme kachel.
Rond kwart voor 10 weer opgestapt en door El Achebo gelopen, een dorp van een smal straatje met veel houten balkonnetjes: wel heel gezellig - alles is berekend op pelgrims.
Terwijl ik mijn verslag zit te schrijven, komt er een jongedame naar mij toe en die vraagt of ik René ben. Ik zeg: "ja", ze herinnert zich dat ik met Jenny, een duits meisje, liep. Dat is ruim 3 weken geleden: het is toch niet te geloven! Ik vraag hoe ze dat nog weet - omdat ik zo lang was, zei ze.
Om kwart voor 12 was ik in Molinaseca en ik had inmiddels 22 km gelopen, weer even schoentjes uit en voetjes omhoog: heerlijk. Koffie en een watertje genomen en om kwart over 12 de weg vervolgd. De turbo even aan gezet en om kwart voor 2 was ik in de herberg naast de kerk in Ponferrada, 30 km verder en de voetjes nog heel - hoe is het mogelijk?
Ik had wel 100 foto's kunnen maken van die route met keien, kiezels en rotsblokken en steile afdalingen.
Na de douche weer even de voetjes verzorgd want die hebben het meest te verduren. Geen zichtbare schade opgelopen na 30 km.
Morgen wederom een etappe van 30 km., maar wel een vlakke etappe: dat moet lukken.
De dag erna moet ik naar Ocebero, dat is weer een verwennerij: de laatste 7 km moet er 550 meter geklommen worden.
P.S. buren, familie en bekenden: blijf vooral reacties plaatsen op de weblog: onwijs leuk al die steunbetuigingen!
Hasta luego,
René
Beneden de wandelschoenen aangetrokken en om 6.25 vertrokken. Nog even 2 banaantjes naar binnen gewerkt voor de nodige energie.
Er viel wat lichte sneeuw en regen: dus regenpak maar aangetrokken. De wereld was heel erg klein - het was mistig en ik moest nog 100 m. klimmen. Na een half uur was ik bij cruz de ferro. Ik was de eerste vanochtend die er langs kwam, denk ik. Even een fotootje gemaakt met mezelf erop zodat je kunt zien dat ik er echt geweest ben. Daarna weer snel door gelopen want het was er erg winderig en koud.
Een paar kilometer verderop begon het te sneeuwen. Het was rond 0 graden. De sneeuw bleef tweeëneenhalf uur liggen op de glazen van mijn leesbril. Ik leek wel een wandelende sneeuwpop.
Na cruz de ferro nog 50 m. klimmen tot 1.558 m. daarna dalen, soms over de weg maar een groot gedeelte door afschuwelijke keienbakken (zie foto). Ja buurvrouw, het is niet alleen in Tsjechië rotweer, soms ook in Spanje!
Gistermiddag was het nog prachtig weer en zonnig en een graad of 12, maar vanochtend was het dus helemaal niks...
Na 12 km kwam ik in El Achebo aan. Even koppie gedaan met een stokbroodje omelet: daar knap je van op. De kachel werd net aangestoken: heerlijk - even doorgewarmd. Die kleine dingetjes waardeer je als pelgrim: koppie koffie, broodje en een warme kachel.
Rond kwart voor 10 weer opgestapt en door El Achebo gelopen, een dorp van een smal straatje met veel houten balkonnetjes: wel heel gezellig - alles is berekend op pelgrims.
Terwijl ik mijn verslag zit te schrijven, komt er een jongedame naar mij toe en die vraagt of ik René ben. Ik zeg: "ja", ze herinnert zich dat ik met Jenny, een duits meisje, liep. Dat is ruim 3 weken geleden: het is toch niet te geloven! Ik vraag hoe ze dat nog weet - omdat ik zo lang was, zei ze.
Om kwart voor 12 was ik in Molinaseca en ik had inmiddels 22 km gelopen, weer even schoentjes uit en voetjes omhoog: heerlijk. Koffie en een watertje genomen en om kwart over 12 de weg vervolgd. De turbo even aan gezet en om kwart voor 2 was ik in de herberg naast de kerk in Ponferrada, 30 km verder en de voetjes nog heel - hoe is het mogelijk?
Ik had wel 100 foto's kunnen maken van die route met keien, kiezels en rotsblokken en steile afdalingen.
Na de douche weer even de voetjes verzorgd want die hebben het meest te verduren. Geen zichtbare schade opgelopen na 30 km.
Morgen wederom een etappe van 30 km., maar wel een vlakke etappe: dat moet lukken.
De dag erna moet ik naar Ocebero, dat is weer een verwennerij: de laatste 7 km moet er 550 meter geklommen worden.
P.S. buren, familie en bekenden: blijf vooral reacties plaatsen op de weblog: onwijs leuk al die steunbetuigingen!
Hasta luego,
René
-
29 Mei 2013 - 08:32
Liesbeth Wijnker:
Hoi Rene,
Oeh, wat een afvaller als je door de sneeuw moet ipv in 't zonnetje.
Wat je beschrijft over de omgeving klinkt allemaal erg mooi en fantastisch,maar dat erge klimmen en soms niet op een makkelijk pad, lijkt me toch wat minder.
Wel prettig dat je voeten het nu goed houden, wees maar lief voor ze !!
Heb je dat duitse meisje wel goed verstaan, zei ze niet ömdat je zo knap was................... :-)
Veel succes verder en geniet van alles wat je onder weg ziet en tegenkomt.
Het weer is hier vandaag pet, veel regen, hopelijk tref jij 't daar beter.
Zet 'm op !!
zo gaat ie goed, zo gaat ie beter, alweer een kilometer.............
(Een klein mantra voor als je de berg niet op kom,of de weg nog lang)
Groetjes Liesbeth -
29 Mei 2013 - 13:26
Kees En Thea.:
Hoi Rene, hier even een berichtje van ons. Zo te lezen gaat het goed met je, de laatste loodjes he, nog een paar weken en dan ben je weer thuis, dat zal wel weer vreemd zijn. Gister heb ik lekker gefietst met een vriendin, het was heerlijk weer, vandaag is het wat minder, het is een beetje benauwd. Vrijdag gaan we even een koppie doen bij jou thuis. Rene we wensen je nog veel wandelplezier en tot over 2 weken. Liefs van ons. -
29 Mei 2013 - 16:00
Truus Kret Uit Noordwijk:
Hallo Rene,je kan mij niet maar ik wil me even voorstellen ben Truus Kret uit Noordwijk.
Heb een vakantie reis met je Moeder en je vrouw ATY gemaakt en toen van jou reis gehoord.
Nu ik vind het geweldig wat je doet hoor.En hoorde natuurlijk dat je zulke blaren had.Maar ik weet inmiddels
dat het nu weer beter gaat,hopelijk mag het zo blijven.Ik lees graag je reis verslag en kijk iedere dag
even wat je gedaan hebt.Nog heel veel loop plezier Hartelijke groeten Truus -
29 Mei 2013 - 22:59
Bert:
Hoi René, blijft je gewicht nog een beetje op peil, of moet je een paar keien in je zak van dat grindpad om te zorgen dat je niet wegwaait. Groetjes en hou vol. Bert
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
